Che Guevara چه گوارا

به بهانه سياهکل

ميخواستم در مورد سياهکل بنويسم - 19 بهمن1349 – سالگرد حرکتي که در اوج خفقان و سکوت دوران پس از کودتاي 28 مرداد32 آغازگر راه جديدي بود که درست يا نادرست ، فرياد سرکشي ايرانيان را به گوش تمامي جهان رساند و يادش باقي ماند – نه در کتابهاي تاريخ که اين مطالب را هرگز ننوشتند بلکه در ياد و خاطره مردم زحمتکش و آزاده گيلان.
ميخواستم قسمتي از دفاعيات حسن ضيا ظريفي حقوقدان و از چريکهاي مرتبط با سياهکل را قرار دهم :

ولي ديدم دوست عزيزم ارشيا نوشته است که سياهکل را تبديل به سوژه بحث کافه نشين ها نکنيد . بهتر ديدم از آغاز بنويسم از 28 مرداد 32 که تناسبي تاريخي دارد با شرح حال ما در اين دوران که هنوز هم ايالات متحده آمريکا و حمله نظامي بحث روز است. ولي از زبان بيژن جزني خواهم نوشت – چريک ديگري که نويسنده کتاب تاريخ سي ساله ايران است:

..... در تيرماه 1333(بعد از کودتا) مذاکرات ايران با کنسرسيوم بين المللي پايان يافت و در شهريور همان سال قرارداد منعقد و در بهمن 33 بهربرداري از نفت مجددآ آغاز شد. در قرارداد کنسرسيوم شرکتهاي آمريکايي 40% و شرکتها و سهامداران انگليسي 45.6% منافع داشتند . بقيه سهام عبارت بود از 8.4% هلندي و 6% فرانسوي – عده اي اين نسبت را ميزان نفوذ و اقتدار دو امپرياليست در ايران معرفي کرده اند. ولي با توجه به اينکه اولآ در گذشته نفت ايران صد در صد متعلق به انگليسيها بود و ثانيآ کارتل جهاني نفت با توجه به موقعيت انگليس اين نسبت ها را تعيين کرده بود ، اين نسبت ها نميتواند ميزان اقتدار دو رقيب را نشان دهد.

امآ يادم افتاد که قرينه هاي تاريخي را اشتباه فهميده ام . ما شهروندان کشوري هستيم که حاکمانش مانند عصر تفتيش عقايد ، گاليله ها را وادار به پذيرش زمين محوري ميکنند . هرچند جوردانو بورونو هايش يکي در ميان توزرد از آب در مي آيند ولي اين ديگر طنز دوران است که فضيلت را در کتمان بخش مهم حقيقت بايد جستجو کرد- هرچند که داغ و درفش همان داغ درفش باشد و رفرم را اصلاحات مي نامند و اينبار اشغالگر را پرچم آزادي بدستش داده اند تا اين ايراني حسابگر را به يک معامله تهاتري وادار کنند: " ميشود که قطرات باقي مانده نفت را با يک آزادي نيم بند عوض کرد". ولي يادم ميآيد که در فرهنگ لغات در جلوي کلمه اشغال نوشته شده است پياده کردن نيرو در اراضي کشوري بقصد تصرف دائم يا موقت- ظاهرآ فرهنگ لغات تاريخ مصرف هم ندارد که دوستان نئو ليبرال شده بگويند : کوتاه بيا ، چريک بازي در نيار و بدنبال اين باش که چراکتاب دن کيشوت پرفروش ترين هاست.بعدش بيادم ميآيد که ايران هميشه به دعوت بخشي از ساکنانش تصرف شده از اسکندر و اعراب و مغول بگير تا برسي به متفقين و شهريور بيست.
امآ ياد قرينه ديگر تاريخي افتادم آزاد سازي آشويتس بدست متفقين – از قضا علاوه بر يهوديان، بيشماري از کمونيست را هم در آن سوزانده اند – ولي يادم آمد که اگر قرار بر قرينه سازي باشد جورجي بوش را هم ميتوان با آدولفي هيتلر همانند کرد. بعدش يادم آمد در دوران آزاد سازي آشويتس توسط متفقين فرانکلين روزولت دموکرات بر سر کار بود ولي مجري کودتاي 28 مرداد در ايران نوه ناخلفش کرميت روزولت جمهوريخواه بود که راه به راه به پدر بزرگش نا سزا ميگفت.
امآ ويترين هاي دموکراسي آمريکايي در يمين و يسار خود گوياي همه چيز است . به ويترين اولي نگاه ميکني . ميبيني که توليد مواد مخدر در آن پس از حمله نظامي آمريکا سه برابر شده است. ميبيني که شايسته سالاري که شعار همسايگان افغانستاني پس از سرنگوني طالبان بود ، جايش را به تقسيم پست و مقامها بين فاميل هاي متنفذ داده است . آن طرف را نگاه ميکني به عراق، کشوري بهم ريخته و نا امن که جولانگاه آزادي بيان براي عقب افتاده ترين و واپس مانده ترين طيف فکري موجود در آن شده است. ظاهرآ غم شريعت اسلام را بجاي غم چپاول منابع طبيعي و نابرابري و فقر و فلاکت نشاندن هنوز نيز در اين گوشه دنيا کاربرد دارد. يادت ميافتد که استراتژيست ها تصميم ها را منطقه اي ميگيرند و به ياد کلمه ژئو پليتيک مي افتي . استراتژيست ها بهتر از ساکنان کشورها ميدانند که ماهواره ها هرگز مرزي را توسط حسگرهاي خود نشناخته اند . به ياد آن دروغي ميافتي که چند وقت پيش در وبلاگ معروفي خوانده اي " اينکه سرنوشت جهان در اتاقهاي فکر رقم ميخورد و جورجي بوش ها فقط عوامل اجراي اين فکرها هستند " ولي نويسنده محترم هرگز نگفت که اين افراد متفکر را چه کسي توي اتاقهاي فکر راه داده و در رانيز از پشت بسته است